Uciekający komputer w wąwozie Dades 14-16 październik 2013

Z różanego królestwa podjechaliśmy do wąwozu Dades , słynącego również z kaskad które nam się nie objawiły , jednak pokazał nam się piękny wąwóz i przygarnął nas cudowny kemping o bardzo wysokim standardzie i wyjątkowo niskiej cenie 42 DH. Przy samym canonie , a więc z małą ilością słońca, co po doświadczeniach upału na pustyni , dawało nam odpoczynek .

Syciliśmy się spokojem , wolnością od stylo, sprzedawców i upału .
Rozkoszowaliśmy się błogością , jednak wszechświat stwierdził, że na błogość non-stop jeszcze nie zasługujemy i ………….. zmontował nam pełną emocji przygodę.
Przygodę , która pokazała nasze przywiązania do materii .

A było to tak……..
Rankiem podłączyliśmy nasz komputer do gniazda usytuowanego około 5 metrów od naszego auta , pustka kempingu i dwa wcześniejsze dni błogiego spokoju uśpiły naszą czujność .

W pewnym momencie chcąc skorzystać z komputera , zauważamy że niestety komputer znikł wraz z futerałem i zawartym w nim twardym dyskiem oraz modemem . Wielkie zaskoczenie i wielka konsternacja. Przez chwilę zastanawiamy się kto pół godziny temu opuszczał hotelo-kemping.

Wyobraźcie sobie, że była to grupa polskich motocyklistów . Ponieważ w sprawach kradzieży tutaj w Maroku (nie bywamy jak na razie w dużych miastach) czujemy się wybitnie bezpiecznie , podejrzenie pada na nich . Podejrzenie jest oczywiste , ponieważ znikł sam komputer , a na kempingu pozostał kabel zasilający.

Zawiadamiamy właściciela obiektu oraz dopytujemy się jedynej pozostałej parki Francuzów czy nie wiedzą coś w tej sprawie . I tutaj pełne zaskoczenie , przyczyną zamieszania są właśnie oni Francuzi, ponieważ nasz komputer poprostu dali polskim motocyklistom – a Ci wzięli .

Zagadką jest tylko dlaczego wypięli komputer z kabla i dali go samego …….
Ruszamy w pościg za naszymi rodakami, sytuacja wydaje się dość beznadziejna, przed nami serpentyny górskiej drogi, oni mają do dyspozycji szybkie ścigacze i zapewne wielkie umiejętności jazdy po tego typu drogach – my 2 tonową terenówkę . Cała nadzieja, że peleton ów będzie opóźniał wóz serwisowy organizatora .

W pościg rusza także właściciel hotelu , zaniepokojony naszym pomysłem zawiadomienia żandarmerii (policji). Tutaj w Maroku przed większymi miastami znajdują się posterunki żandarmerii , które w różnym stopniu kontrolują kto wjeżdża do miasta . Jest wręc nadzieja , że taki posterunek odnajdzie gdzieś naszą grupę motocyklistów. Wielkie wzburzenie i wielki stres . Choć jadąc powoli się uspokajamy . Obserwujemy nasze programy :
Kto kradnie ? Polacy!

Obserwujemy nasze przywiązania do materii , zdjęć, bloga , przeżyć zapisanych na czymś materialnym . Jadąc pod górę powoli rozstajemy się z komputerem, zdjęciami , przeszłością .
Uspakajamy się . Świadomie wiemy, że wszechświat nas w ten sposób testuje , a może wychowuje , ale podświadomie jeszcze tkwi wiele emocji . Emocji na które po prostu reagujemy . Emocji które wpisane są w nasze ciało, umysł . Często również przez poprzednie pokolenia .

Przełączka , a na niej nasze stadko motocyklistów . Ufff, pościg zakończony powodzeniem .
Organizator od razu przyznaje się do zabrania komputera , który wcisnęła mu para Francuzów. Bo miał zamiar zapytać czy to kogoś od nich i wrazie czego odwieść .
Dlaczego nie odwrotnie . Najpierw zapytać , a potem podjechać po niego .

Nie ma to większego znaczenia .
Komputer odzyskany i przeszłość którą parę minut temu pożegnaliśmy .
W tej przygodzie każdy uczestnik miał zapewne coś swojego do przerobienia . My program , że jeżeli zostaniemy okradzeni to w Polsce lub przez Polaków .

Mamy nad czym pracować , bo szkoda widzieć naszych rodaków jako złodziei . Bo przecież 99% Polaków to uczciwi ludzie .
Dziękujemy wszechświatowi za ciekawą lekcję w przepięknej scenerii i jeszcze w pierwszy dzień jednego z największych muzłumanskich świat . Czyżby jego energia była czyszcząca również dla nas …..???? O święcie ofiarowania w następnym poście.
To tak jakby kolejne wtajemniczenie z książki niebiańska przepowiednia Redfielda .