Trasy biegowe w Lahti odbiegają od stadionu i skoczni ,przy której są główne parkingi (czynne 6-23). Trasy początkowo pną się po wzgórzu , a potem przebiegają płaskowyżem przez las . Podbiegi , zjazdy i mniej lub bardziej poziome odcinki czynią trasy , bardzo urozmaicone i ciekawe. Mosty nad drogami dodają uroku i uruchamiają westchnienia zachwytu , nad infrastruktura. Ilość kilometrów oświetlonych do 22,30 tras jest porażająca (wg planu) , nawet nie miałem szansy ich odwiedzić w całości. Przygotowanie koncertowe i to już kilka godzin (na części ) , a następnego dnia w całości po największym biegu masowym w Finlandii. Polecam i w dzień i przy sztucznym świetle . To naprawdę nieliczne połączenie , biegania w wysokim lesie , w przyrodzie , i tras sportowych, przygotowanych i oświetlonych.

Niestety zdjęcie planu tras biegowych , gdzieś mi się podziało , ale plątanina jest imponująca , na pewno ponad 100 km .

Na części tras przy stadionie znajdują się ciasne zakręty o 180 stopni oraz podjazdy. Bardzo polecam obiekt osobom , które lubią połączenie biegówek na sportowo z pobytem w atrakcjach miasta. Część tras przecina jezioro – duże przestronne i malownicze. Jednak gdy jest ciepło ratraki na nie nie wjeżdżają . Chciałoby się mieć taki obiekt w Polsce, ale może wtedy nie ciągnęło by nas tutaj .

Niestety w naturze , nie ma oznaczeń kolorystycznych lub numerycznych , zdarzają się drogowskazy z jakimiś nazwami za bardzo nic nie mówiącymi. Lepiej więc zabrać wieczorem ze sobą czołówkę i telefon komórkowy.

Dla osób, które poszukują łatwiejszych tras polecam płaskowyż powyżej skoczni . W pobliżu stadionu trzeba już sobie dobrze radzić z nartami.

Nad jeziorem jest czynny całoroczny kemping (obok stoku narciarskiego , 5 km od stadionu ) Pensjonatów obok skoczni i stadionu brak i nie zauważyliśmy ich także nad jeziorem (?).