Massandra – perła Krymu – 21.05.2019

Bo jest nią zapewne i nie tylko na tym półwyspie, ale także w świecie. Zakład winiarski założony w 1894 roku usytuowano obok Jałty. Z czeluści swoich piwnic wypuszczał tylko słodkie wina deserowe, zwykłe i np. typu malaga, madera. I takie Massandry mają swoją klasę. Kiedyś chętnie próbowałem i pijałem wina, właściwie podróżowałem po regionach winiarskich europy – kupując fachowe książki i butelki w sklepie. Teraz alkohol odszedł, podobnie jak inne używki – czasami – tylko raz, dwa razy na rok coś degustuję. A nigdy podczas naszych pobytów na Krymie nie próbowałem win z tego zakładu. Teraz jadąc drogą obok Jałty, zamachała do nas tablica reklamowa Massandry. Z ciekawości, bez planów pojechaliśmy ją obejrzeć.

Zakład można zwiedzać ( 400 rubli – 24 zł), lub iść na degustację (30 zł – 500 rubli), lub w połączeniu (50 zł- 900 rubli). Degustacja obejmuje 7 win z niskiej i średniej półki po 50 ml. Czyli pół butelki na osobę (na jednym bilecie nie mogą iść dwie osoby). Nie pamiętamy kiedy wypiliśmy z Brygidką całą butelkę wina w ciągu pół godzinnej biesiady, zatem zrezygnowaliśmy z tej formy na konto wizyty w firmowej kawiarni, gdzie były sprzedawane wina do degustacji po 25 ml (30-60 rubli, 2-4 zł) , ale w asortymencie było ok. 20-25 sortów, od tych ze średniej półki do niskiej.

Zaczęliśmy od tańszych półwytrawnych i od razu widać było że tradycja Massandry dotyczy deserowych win, a wytrawne to wymysł ostatnich lat. Przeciętna jakość do stosunkowo zbyt wysokiej ceny (18-25 zł). Natomiast deserowe wina ze średniej półki (30-40 zł) pokazują w pełni swoją klasę. Można nie lubić słodkiego wina, ale można docenić jego jakość i popróbować wina z klasą za w sumie niewielkie pieniądze (w stosunku jakość/cena) . Najwyżej oceniamy wina deserowe gdzie poziom cukru był 240 gram na litr przy alkoholu 13 procent. Nasz wcześniejszy zakup Massandry Muscat Biały Krasnego Kamnia (620 rubli – 37 zł) okazał się strzałem w dziesiątkę.

Uważam że w takiej proporcji cukru do alkoholu zachowuje się harmonia smaku wina słodkiego. Podobnie wysoko oceniam wino typu Malaga, choć ma już nieco więcej cukru (280 g bodajże) i już idealnej harmonii nie ma. W winach cięższych 16 i 19 procentowych jak np. Madera przebija alkohol. Nam już one nie pasują, ale wiem że mają swoich sympatyków i uważam że trzymają klasę w swojej kategorii.
Generalnie wina deserowe średniej półki mają klasę i tak jak tanie wytrawne mają zawyżoną cenę jak na swoją jakość, to deserowe średniej półki zaniżoną w stosunku do swojej jakości. Wina wysokiej półki można popróbować tylko na degustacji VIP za bodajże 100 zł od osoby.

Wizyta w tym miejscu na pewno doda do podróży po półwyspie pewnego kolorytu, na pewno jest to jeden z elementów z którymi można kojarzyć Krym.
Spotkałem się natomiast z wypowiedziami typu „ nie lubię słodkiego wina – bo nie da się go dużo wypić”. A po co go pić dużo? Ono właśnie służy do degustacji, delektowania się. Wypowiedzi tego typu sugerują chęć spożycia – po prostu – dużej ilości alkoholu. Zdecydowanie lepiej kupić wtedy „byle wino” , bo po połowie butelki i tak degustator wie że pije wino, i tyle. A cena? Posłużę się przykładem, w sklepie gdy kupowałem wino deserowe ze średniej półki, jakiś gość przede mną miał koszyk butelek wina i zapłacił ciutkę mniej niż ja za jedną….
Zakład posiada potężną kolekcję win zabytkowych, jedną z większych w świecie, ceny niektórych pojedynczych butelek osiągają na aukcjach sumę miliona dolarów. Jest więc zażarty spór do kogo należy firma. Obecnie po przewrocie zakład upaństwowiono. Jednocześnie sprzedano fragment kolekcji… Może ta cała rebelia była o Massandrę…???