Pobyt na nizinie węgierskiej zmusił nas do refleksji nad produkcją żywności.

– Dlaczego wszystko musi być zaorane?

– Dlaczego między roślinami produkcyjnymi nie ma innych roślin tzw. chwastów?

– Czyżby ktoś plewił te duże połacie?

– Kto produkuje środki do niszczenia chwastów?

– Czy warto w tym wszystkim uczestniczyć?

Pytanie goniło pytanie, a do tego była Wielkanoc i parę dni wcześniej widzieliśmy przepełnione wózki kupujących w marketach.

Jedzenie, które potem gdzieś wyrzuci się na śmietnik.

Każdy ma swoje doświadczenia i nie mam ochoty nikogo zmuszać do szanowania jedzenia, jednak mam nadzieję, że po tym naszym filmiku chociaż jedna osoba zastanowi się zanim wyrzuci jedzenie, a potem gdy kupi następne tylko dla kupienia, promocji itp.

Tereny rolnicze już dawno przestały być terenami przyrodniczymi, to tereny przemysłowe.

Pamiętam jak byłam na szwedzkiej wyspie Oland – bardzo rolniczo-hodowlanej – obornik wraz z gnojowicą z przemysłowych obór i tuczarni, oraz nawozy sztuczne spływały do morza powodując gruby kożuch kwitnących glonów przy brzegu – tworzyło się wielkie „G”, takie że nie można było wejść do wody na kilkanaście lub kilkadziesiąt metrów od brzegu. W wielu miejscach pobudowano kładki tak by pokonać tą barierę.

O dziwo to turystyka przez taką degradacją obroniła Balaton. Hotele i apartamenty usadowione w kilku liniach wokół stworzyły bufor ochronny przed wielkotowarowym rolnictwem.

Dlatego prosimy miejsce szacunek do matki ziemi.