Kochani ,spieszymy donieść tak na świeżo, szybko , że liczba wejść na bloga przekroczyła 5000 , jest to dla nas wielkie zaskoczenie i bardzo nam miło, że podoba wam się to co piszemy (lub nie podoba) . Bawimy się tym i mamy nadzieję, ze Wy też.

Taka miła niespodzianka po przekroczeniu polskiej granicy gdy weszliśmy na bloga. Jeszcze parę refleksji do tej podróży na pewno się pojawi niedługo , zresztą my jeszcze w drodze . …..
Blog będzie żył warsztatami, kuchnią wiosenną z dziko rosnących roślin, refleksjami  a następna podróż jest planowana już niedługo bo 9 maja , co prawda krótka, bo 2 tygodniowa , i całkiem inna, bo bez Landrynki.

(Brygida) Zawsze chciałam pisać , choć w szkole przekonano mnie, że nie potrafię . Byłam dyslektyczką , a wtedy nie było zaświadczeń i pisząc myślałam o tym, czy nie robię błędów , a nie o tym co chcę napisać .

Więc zostały lęki , że nie potrafię , nie umiem . Zresztą, tak samo było z malowanie .

Potem zetknęłam się w Vedic Art – więcej na www.malowanesercem.pl i przekonałam się , że potrafię malować , fakt nie konkretnie , nie jestem rzemieślnikiem , ale to co powstaje podoba mi się . Malując Vedi Art obserwowałam, że podążanie za tym co własne powoduje, że powstaje coś co mnie spełnia . Czasami widziałam, że czegoś brakuje i dodanie niewielkiej kropki , było tym co dopełniało obraz. Obserwacja procesu spowodowała, że nagle poczułam na czym polega wewnętrzna harmonia i podążanie za sobą .

I tak zrozumiałam, że nie chcę pisać jak „należy”, chcę pisać jak czuję , niezależnie czy będzie to spełniało kanony czy nie . Pamiętniki z podróży pisałam zawsze , może uda mi się jakieś fragmenty przepisać , jednak nie miałam odwagi ich nikomu pokazać .

Z czasem przełamywałam się coraz bardziej , nabierałam zaufania do siebie , a może nie siebie ….. czasem gdy piszę , a potem to czytam zastanawiam się kto to napisał czy na pewno ja , czy mogę się pod tym podpisać ..???

Zdałam sobie sprawę z tego , że jedyne co mogę robić to pisać o sobie i swoich odczuciach , bo inaczej będzie to suche przekazywanie faktów .

Zauważyłam również , że suche pisanie wcale mi nie wychodzi . Gdy to czytam wcale mi się to nie podoba. A ja chcę się dzielić tym co dla mnie ważne , stąd powstał podtytuł refleksje , gdyż są to refleksje , a nie suche fakty.

Do mojego pisania z czasem przyłączył się Bartek i najpierw zimą z Lofotów, a potem latem z Kaukazu powstały całkiem fajne blogi .

Na Kaukaz było 1500 wejść wydawało nam się , że to bardzo, bardzo dużo ……

Blog ten pisaliśmy dla znajomych, jako informację gdzie w danym momencie jesteśmy .

Bardzo cieszyło nas, że tak wiele osób chce to czytać i jeszcze im się to podoba , polecają blog innym . Po przyjeździe dostaliśmy wiele ciepłych maili i słów .

Teraz gdy maile , komentarze pojawią się na co-dzień pokazuje nam to, że to co robimy jest właściwą drogą . Nie jesteśmy ani literatami, ani dziennikarzami, ani fotografikami . Robimy to tak jak czujemy, przy okazji, z radością .

Dziękujemy Wam bardzo bo bez Was , może nie do-końca bylibyśmy pewni, ze tak jest .

Gdy przed wyjazdem pojawił się pomysł , aby teraz pisać wszystko tylko na jednym blogu i w przeciągu krótkiego czasu z pomocą fantastycznych ludzi , wszechświat pomógł go zrealizować , wiedzieliśmy, ze mamy pisać , pisać , pisać ……….

Teraz już wszystkie nasze refleksje , podróże będą na tym blogu www.brygidaibartek.pl

Mamy również nadzieje, ze nasza droga nasze przemyślenia są inspiracją dla Was , do podążania swoją własną drogą .

Do odnalezienia swojej drogi polecamy Vedic Art – testowany na nas , otwiera na siebie !!!

Najbliższe warsztaty  :

26-28 kwiecień 2013 w Mazańcowicach razem z medytacjami Osho i makrobiotyką szczegóły na stronie pod Vedic Art

1-5 maj 2013 u nas w ogrodzie , na pewno będzie zupa z pokrzywy , gongi wieczorem , ognisko taka wersja dla znajomych i nie tylko (koszt 350 zł. Szczegóły na maila) .

Pozdrawiamy serdecznie i jeszcze raz bardzo dziękujemy

Na gongi zapraszamy również 20 kwietnia 2013 , przy okazji warsztatu jogi w Akamie w Mazancowicach informacje również na stronie .